Om goed over Shogi te kunnen praten is het handig om het notatiesyteem te leren. We gebruiken de notatie die door George Hodges en Glyndon Townhill in 1976 is voorgesteld [het Japanse systeem is natuurlijk voor ons onpraktisch en “overdone”].
Shogi lingo is een mengeling van Japanse, Engelse, en Nederlandse termen. Zo hebben we het over Anaguma en Yagura, Ranging Rook, en een Koning. Ook wat de notatie betreft houden we ons aan het Engelse systeem, zodat ook internationaal goed gecommuniceerd kan worden.
Eerst komt het initiaal van het stuk:
K = King = Koning
R = Rook = Toren
B = Bishop = Loper
G = Gold = Goud
S = Silver = Zilver
N = Knight = Paard
L = Lance = Lans
P = Pawn = Pion
De Engelsen nemen bij het Paard de tweede letter van het woord Knight om verwarring met de Koning te voorkomen [Kt en K is verwarrend], dit is overgenomen uit schaken.
Na de initiaal komt een zet-tekentje, over wat het aangeduide stuk doet:
1. Een gewone bordschuifzet wordt aangegeven met een: – [voorbeeld: P-7f]
2. Een drop wordt aangegeven met een: * [voorbeeld: P*2c]
3. Slaan wordt aangegeven met een: x [voorbeeld: Px2d]
Promotie wordt aangegeven met een: + [voorbeeld: Rx2a+]
Een gepromoveerd stuk wordt aangegeven met een + vóór de initiaal [voorbeeld: +Rx1a]
Non-promotie wordt aangegeven met een: = [voorbeeld: Nx5c=]
Als twee stukken van dezelfde soort naar hetzelfde veld kunnen dan geeft men ook het beginveld aan om zodoende aan te geven wèlk stuk gespeeld werd.[voorbeeld: G4i-5h]
Na de zetsoortomschrijving volgt tenslotte het veld waar het stuk naar toe gaat [met eventueel het promoveerteken daar nog achter]. Het raster is aangepast aan Japanse diagrammen. Verticale lijnen worden aangeduid met een Arabisch cijfer 1 t/m 9 [ook in Japan!], tellend van rechts naar links. Horizontale rijen worden aangeduid met een kleine Latijnse letter a t/m i [in Japan zijn dat Sino-Japanse cijfers], tellend van boven naar beneden. Zwart begint bij Shogi, en die speelt in diagrammen van beneden naar boven en heeft dus veld 1a rechtsboven zitten.